Vicdan Borcu

Neden geldim İstanbul a bilmiyom
Gönül eski günlerini arıyor
Hüzünlüyüm kederliyim gülmüyom
Bu şehir insanı sersemletiyor

Sokaklar çok soğuk hafiften bir kar
Varlıklıya değil yoksula yağar
Gönüller de hala uzakta bahar
Ümitsizlik benliğimi sarıyor

Aslandım, yem oldum çakala kurda
Cebimde kuruş yok kalmışım darda
Özleyenim olsa bari uzakta
Gece yalnızlığı hüzün veriyor

Hüzünlü şarkılar düşmez dilimden
Kader nem var nem yok almış elimden
Dürüstlüğüm insanlığım yüzünden
Benim sevdam öksüz kalmış ağlıyor

Bazı anlar ağlamaklı olurum
Kaderime bin bir lanet okurum
Beynim de bir sızı nasıl dururum
Nefes almam çok anlamsız kalıyor

Dost düşman bilinmez düşmeden dara
Kaybetmişim yenilmişim yıllara
Günahkar olmadan girsem mezara
Kul hakkı ölmeme mani oluyor

TANRI'm nasip etse helallik alsam
Herkesin yüzüne gururla baksam
Ekmeğim olmasa susuz da kalsam
Kişiliğim böyle dilek diliyor

Elbet çıkacağız bir gün huzura
Borçlu bırakmasın TANRI m kullara
Atsınlar isterse ateşe nara
Vicdanım dünyada zaten yanıyor

4 şubat 2008

28 Mayıs 2009 77 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (2)
  • 15 yıl önce

    Bazı anlar ağlamaklı olurum Kaderime bin bir lanet okurum Beynim de bir sızı nasıl dururum Nefes almam çok anlamsız kalıyor

    istanbulun sucu onu yaşanmaz hale getirenler değilmidir tebrikler üstadım kaleminiz susmasın

  • 16 yıl önce

    vicdan;tek ayaklı bir sandalyenin üzerinde sırasının gelmesini bekliyor darağacı için....

    beşer bu!

    herşey insan için!

    birkaç göze batan yazım hatası dışında güzeldi..

    kutlarım