Vird-i Zeban

bir şiir neler çağrıştırır kim bilir ki, o yüzden derüz ya; yaz hep yaz durma yaz deyüben:))

GAZEL Bâğ-ı dehrin hem hazânın hem bahârın görmüşüz Biz neşâtın da gamın da rûzgârın görmüşüz

Çok da mağrûr olma meyhâne-yi ikbâlde Biz hezâran mest-i mağrûrun humârın görmüşüz

Top-ı âh-ı inkisâra pâydâr olmaz yine Kişver-i câhın nice sengin hisârın görmüşüz

Bir hurûşiyle eder bin hâne-i ikbâl-i pest Ehl-i derdin seyl-i eşk-i inkisârın görmüşüz

Bir hadeng-i cangüdâz-ı ahdır sermâyesi Biz bu maydânın nice çâbük süvârın görmüşüz

Bir gün eyler dest-i beste pâygâhı câygâh Bî-aded mağrûr-ı sadr-ı îtibarın görmüşüz

Kâse-i deryûzede tebdîl olur câm-ı murâd Biz bu bezmin Nâbiyâ çok bâdehârın görmüşüz

madem bir güzelliksin neden hece sayılarını geçirmezsin elekten, uğraş verdiği için mi, bu türden şiirlerin hoşluğuna hoşluk katmak için kıtalara, bentlere bölünmelerde, sayıların ahengiyle mısra kavuştaklarındaki dalgalamalarla ara ifadelerde göz albenisini gönderir ruha ve zihne, bu nedenle tablo içine desenlerini nakşeden nakkaşın dikkat etmesi gereken bir içtenliği daha hoş yansıtmaz mı bir'e sihirdâr:)) // sen benim eski ruhum zihnim gibisin, eski ile yeni arasındaki asma köprüde, rüzgarın etksiyle altı uçurum, üstü dipsiz sema arasından seslenirsin, oturmuşsun köprüye de bir ney çalmadığın kalmış. zamanını beklersin ya ip kopsun ya da kanatlanayım deyü. / aczin sığınacak liman araması gibidir ruhun ip araması... derinliği kimine saf gelir, kimine girdap, kimine hiç, belli bir kültürde saklanmış tasavvuf bahçesinde, vuruculuğu eksik kalmış seslenişlerin için nefesim duman kokar benim, gözlerim matem, sözlerim kırmızı ötesinden mor ötesine en çok yeşilim tonlarının görüldüğü kutup rüzgarları gibi belki eflatuni.../ tüm bunların arasında arayıştaki buluşun son merciine sunulmuş turkuazı aratan bir dilekçe gibiydi şiirin...

teknik yönünden son seslerine daha bir özenmeli mısralar. vb vs ile hoşluk dilerken; güzel bir ek ile: “Arz-ı hâl etmeye câna seni tenhâ bulamam, Seni tenhâ bulıcak kendimi aslâ bulamam.” (Ulvî) eksik olma, aksi değilsin ya zaten...

Takdir okurun şair ben yine de güzel türkçemizi tercih ederim dilimize sahip çıkmak adına sevgiler :) ayrıca yönetici değil okur kimliğimledir fikrim

Zeban, Farsça hem duyu organı olan dili hem de lisan anlamında literatür anlamındaki dil ifade ediyor. Vird ise dua anlamında. Sonuç olarak Vird-i Zeban, dilde tesbih, sesli dua ve ya tekrar eden zikir anlamını çağrıştırır, okur hangisini kabullenirse anlamı odur :) Sermin Hanım teşekkürler

Bir de osmanlıca sözlük eklemeliyiz siteye :) ki anlayalım Sair neva