Viyola/doğanın Açkısı

çelloda bir gecelik hikayemiz
do minör aralığında

bu kadar kısa

cam kırıklarında kanayan
düş kesikleri/kristal yanımızda
bir taraftan
korku tünellerinde
sorgulamaktan kaçınıyor
sevmeye ise azalarak çoğalıyoruz
..............
içkin ve aşkınlıkta/Brahmanlaşıyoruz

sevgili karıcığım ve çocuklarım

hayallerimize yetişemediğimiz
bir bayağılıktır almış başını gidiyor
turfalığa bak herkes boyun eğiyor
yalan-yanlışa
gözler kapatılmış
neredeyse/bu zaman diliminde
kendine...bir birine
/her şeye/ inancını yitirmiş olacak insanımız
sadece
flama/bez kadar düşünüyor
hizalayan yönetmelikler çeperinde arşınlıyor
alıştırıldığımız kadarıyla yaşıyoruz...

fakat
yinede yalnızız her defasında
senfoni
gökte yıldız
havada rüzgar ve yağmur kokusunda
gecenin tenor uğultusu
bir bakıma
/özgürlüğümüz/...

Böylece
Zamana boşalır içimiz/dışımız

...........

ağlamaya başladı bak aramıza yeni katılanlar
birazdan bırakıp gidecek vakti er yada geç dolanlar
zamansız akar geçer sanrılarda
geçirmese de bir gün bile ekmek kavgasız /insan
yanılgı daima sofralarda hizan

ancak
doğada
haksızlığa tahammül yok geçit yok .... inan