Vur Patlasın Çal Oynasın Kemancı

ne kaldı ki geriye
üçe beş kala
tırpalanan
umutlar da
yalana çimdik ata ata...

hiç bir şeyden yokluğa hitap
istediğin kadar
tut
kitap,
yalanın kuyruğu yok ki
uzun burnundan
gayrı
indirirken yatsıya karşı tüm yelkenleri...

kim soruyor ki kim ne götürecek
cepsiz kefenlerin
külahında
cümle alem
asarken cümleleri ruha
geriye kalan tek göbek atmadığı
şuurunda...

ne eylemek insana mahsus
ya mapus ya kampus
çatırdarken
hesap edilenler
kumpas de denen bir şey var
vur patlasın çal oynasın kemancı...

bırak desinler sessizce
iniltileri saymazsak eğer
toplanmış tüm
kahır dert ve kederler
kurtuluşumuz hayırdaymış meğer...

(Berlin,30.03.2017)