Vurgun

Tekrar tekrar aynı şeyleri yaşıyorum.
Olan oluyor,
Biten bitiyor hiçbir şey değişmiyor.
Gidenler benden hep bir parça götürüyor.
Tıpkı zaman gibi.
Ve yanıma anılardan başka bir şey kalmıyor.
Baksanıza!
Yüreğim kıyısı olmayan denizin karasına vurmuş.
Ne söyleyecek,
Ne de yazacak kelamım kalmamış.
Yüreğim, kalemim gibi geçmişe esir düşmüş.
Gidenler anıları bırakmış,
Aşktan vurgun yemek yanıma kâr kalmış...