Vurulmak Yâre

Ne zor bilir misiniz? kalpden vurulmak yâre
Umut filizlenirken, açmadan solmak gibi
Karanlık çöktü derken, bir bakış olur çare
Tam hayat bitti derken, yeniden gülmek gibi.

Bazen güneş doğarken aşk bekleyen özüne
Bakmışsın bulut çökmüş, yaş dökülür yüzüne
Beden hep yokuş çıkar, inemezsin düzüne
Bir nefes umuduyla, beklerken ölmek gibi.

Dalıp dalıp bakarsın ardında kalan yola
Gözler hasret kalmıştır, çiçeklenen o dala
Yürek sevdada yanar, kor alevdedir hâla
Pare pare eyleyip, yüreği bölmek gibi.

Gönül onun yolunda, umutlar besler yele
Boy veren sevdasını vermek istemez sele
İçinde tufan kopar, rüzgar değince güle
Mavi gökte güneşi, koparıp almak gibi.

Kavuşmak ister canı, meftunu cananına
Ömrünce yaddan gelen, kimse girmez hanına
Sadece sevdiğini, yakıştırır yanına
Yollarına düşerek, arayıp bulmak gibi.

Geceler ihya eder, bir ömür düşlerini
Huzur demlerindeki, güzel gülüşlerini
Kıskandırır dilleri, muhabbet kuşlarını
Çağlayıp nağme nağme, gönüle dolmak gibi.