Vuslat

Tek geldim ben
biz olmadan evvel
öyleydin sen de...


İlişmiz ıslığımıza
gecenin tenhasında
birbirimizden geçiyordu
iç içe bir yalnızlık

./. ve

sessizlikti bizimkisi
bu yüzdendi benzeşim
benziyorduk birbirimize
yanlışmıydık
yanılıyor muyduk
ne bulduk birbirimizde?



Kapım açık
şehrin sularında sen varsan hele
eskimiş üşümelerin koynundan gelen
zamansız bir söz gibi usul
ve dingin cümleler misali duru
sen geldin
ne zamandır beklerim

Açılmış yarası çoktan
dillenir mi şimdi göğe?

Bin yıllık hasretin koynunda
sen nerede gülümsüyorsan
orada olurum
susma.. ne dersen kabulüm..



...
ikibindokuz sonbaharı