Vuslat

iki küçük dereydik,
akar dururduk birbirimizden habersiz
ben dağda soğuk, berrak
sen ovada sıcak sessiz...

ben menekşeler sulardım, mor maviş
sen ayçiçekleri, tarlalar dolusu
ne oldu ki bize bir tanem!
vaz mı geçtik?

'olur' deme sakın
olmaz güzelim!
insem de dağdan ovaya
haberin olsun!
ayrı yataklarda akarız
selam veririz sabah akşam birbirimize
'seni seviyorum' deriz
akışımıza hasretle bakarız...

öyle uzak ki kavuşmak istediğimiz deniz
yeter mi dersin zamanımız?
biliyorum
'hiç sanmam' olacak cevabımız
çünkü:
başaklar, buğdaylar sulanır geçtiğimiz ovada
ya da
toprak emer suyumuzu
susuz kalırız...

güneşe olan borcumuz da vardı, unutma!
bir de yağmurlar yağmıyorsa eğer
ne kaldı ki geriye?
bak işte, kurudu yatağımız!..

uzaktaki deniz
bizi boşuna bekler
biz ise yağacak yağmurlara duacıyız...