Vuslat Müjdesi

Ruhumu saran koca bir yalnızlık
Irmak ırmak yol oldun gönül toprağıma
Cennetine uyanırım gözlerinin kuytularında
Gönlüme yar, ömrüme nazar oldun

Damarlarımda biriken özlem nöbetlerinde
Ilık ılık bahar neşesiyle esersin böğrüme
Vuslat müjdesiyle gülücüklerin bereketledi ömrüme
Yürek tutkun hep menziline yönelir