Vuslat Treni

Muhayyerler garında bekliyorum sıramı
Vagon arkası vagon , numaralar akıyor
Bir hortlak pençeliyor ,kabuk tutmuş yaramı
Kızıl rujlu dilberler bana buse çakıyor

Her vagon ayrı dünya , her oda ayrı şehir
Keskin kömür kokusu ,tenden sıcak çay demi
Çarşaflardan yapılmış tozlu bir seccadedir
Ardında bıraktıran , küf kokulu alemi

Buzullar ülkesinin nura akan rayları
Geçilen her istasyon hüzünle mimleniyor
Ben yerimden memnunum,istemem sarayları
Bu daracık odamda , davam biçimleniyor

Bana şiir okuma,ruhum bezgin masaldan
Bir kondüktör sesiyle uyanmalıyım güne
Işık yağsın gönlüme , o bilindik kutsaldan
İniş istasyonumdan, katılayım düğüne