Vuslatı Kaça Kurdun

ben sana
gül kokulu şiirler yazarken
satır satır,
sen yoktun.
kimbilir nerdeydin.
belli ki beni çoktan unuttun.
sormadın bile onca yıl
bir gün olsun
hal-hatır...
hep uzakta durdun
uzaklardan seyrettin
eller gibi beni.
içimde olduğun kadar yanımda ol istedim
yıllar yılı seni.
hiç mi hiç olmadın.
hep yoktun...
ey rüyalarıma gelesi,
ölene dek sevilesi kadın...
aç bırak,
susuz bırak,
amma
beni bana bırakma.
dolunay misali doğ karanlıklarıma...
sensiz,
bu can garip.
bu can suskun.
bu can yorgun.
paramparça.
bir sana tutkun.
bir sana vurgun.
seninle mutlu anca.

ey
ölene dek sevilesi kadın,
de hele
vuslatı kaça kurdun..