Ya..

sen bir bebeğin ilk gözyaşlarıydın
yumuk ellerinin annesinde bıraktığı his

suya atılan bir taş misali
sarsardı beni bakışların

sen bir kitap gibiydin
kokusunu içime çektikçe bağlandığım

sonbahar misali hüzünlü
sarsardı beni bakışların

sen bir şairin kafiyelerinde saklıydın
ahengini doldururdun içine

bir mum ışığı gibi titrek
sarsardı beni bakışların..

peki sen kimdin ,sevgili?
neydin?
ve nasıl mıhlanmıştı bakışların gözlerime

bilirim ki, tek bir kelime değildin sen..
harflere sığdırılamazdı gözlerin,

kahve telvesi
deniz köpüğü
bahçe duvarından sarkan sardunyalar

yok ,kifayetsiz tüm kelimeler

sen
ya her biriydin
ya da hiç biri..