Ya Açılır Ya Açılmaz Bir Daha Kapım

Yıllar önce
Şehirlerimizin kapılarını açıp
İçeriye davet etmiştik birbirimizi
Ben o gün
Bugündür
Başkasına asla bir daha açmadım ki...

/Sırt sırtayız şimdi.../

Uzun zamandır şehri puslu
Yeşillerinin içinden
Birden elalarıma doldu
Göremiyorum
Sadece ses duyuluyor
Dudaklarımızda tepinen
Suskunluğun topuk sesleri bu...

/Çok yazık
Beyaz da olsa
Açamadı dillerimiz
İyice yoğunlaşmıştı çünkü sis.../

Sorular geçiyor aklımdan
Birikiyor
Dilaltım doldu
Uçamıyor hiçbiri ucundan
Sorsam da faydasız
Biliyorum
Cevaplar külliyen yalan
Ardından
Binlercesi doğuyor
Durduramıyorum
Tutmaya çalışsamda
Hepsi maziye kayıyor avuçlarımdan...

Hangi kan durabilirdi ki akmadan
Benimki
Uzun zaman önce durdu
Tek bir damla sızmıyor yaralarımdan...

/Çaresizim
Soruyorum
Hepimiz ayrı rengiz anne
Hatırlıyor musun
Hangi şafaktan denize bırakmıştın beni sen.../

Güzel anılarımın hepsini topluyorum
Gözlerimin içine bakıyor ?ya kırmalarım'
Kalsın diyorum
Affedebilseydim
Çıkarırmıydım seni hiç yüreğimden...


/Sonuna kadar yeniden açtım kapımı
Bir dakika değil
Bir saniye bile kalmamalı
Çıkmalı
Çıkma
Çık...

Çıktı
Gıcırdayarak kapandı kapım

Ya açılır
Ya açılmaz bir daha
Belki
Belki zaman içinde biraz aralarım.../