Ya da

Bir şeyler kırılıyor

Saati bilmiyorum

Hatta günleri de

Zaman boşlukta duruyor

Çok fazla faydasız şey var

Dudağımın kenarında

Dünden kalma sevişme mesela

Bir şeyler duvarlara çarpıyor

Sokağın sesi hiç kesilmiyor

Üst kattaki kadının

Terlikleriyle yeri döven mutsuzluğu susmuyor

Yara kendi kabuğuna çarpıyor

Sessizliğin ufacık gediğinden

Unutulmuş kalp sesi

Ve kedi mırıltısı geçiyor

Belki de gırtlağımdan canım çıkıyor

Acı yüzümün anlamsızlığına çarpıyor

Yorgunum

Kendimi parçalara ayırabilirim

Parçaların toplamımdan fazla olmasından korkuyorum

Bir tüy olup

Hiçlikte savrulmayı düşlüyorum

Ama

Bir kelebek olup

Kayıp kanadıma ağlıyorum kaç rüyadır

Ne saçmaysa o oluyorum

Saçma anlama varan yoldur diyorum

Kendimi kendimle aldatıyorum

Sokağın uğultusunun içine diz çöküp

Beni anla diyorum eksik kaldırım taşının boşluğuna

Herkes bana benziyor

Bir tek ben bana benzemiyorum

Beni anla

Bulantı

Düş

Düşüş

Sesim içimde bir yerlere çarpıyor

Hayır cinnet

Konuş diyorum

Sus diyorum

Anla diyorum

Ya da boşver

Siktir git...