Yâ Râb!
yâ Rab! sana n'ettim n'eyledim
vurdun çakmağını kül ettin beni
ah dahi etmedim bir yıla değin
attın kemendini kul ettin beni
yazık kuluna kem söz etmedim
kem gözler önüne zar ettin beni
yalan sözlerimi ayan etmedim
yalanlar eline pay ettin beni
tövbe kapısına özden gitmedim
eşikler altında taş ettin beni
özge kelamından hak söz etmedim
hak'sın hakkından zây ettin beni
işte serim canım kurbana geldim
almadın katına murd ettin beni
26/11/2010
çile-hâne
👍👍👍👍arapça okunan ve anlamını bilmediğimiz dualardan çok daha güzel bir dua okudum. kutluyorum yazanı, insan yaratanı ile başbaşa kalıp dertleştiği sürece imanlıdır bence....sitem bile olsa yazdıkları... insan yaratanını o kadar yakın görür ki kendine.. SİZ demez örnegin... SEN der.. ya da sayğı ifadesi olan ikinci çoğul hitap şeklini neden kullanmaz, bunu düşünmek gerekir... tekrar kutluyorum.
Tanrıya bir serzeniş var şiirde, doğruluğu ya da yalnışlığı şairin kendi seçimidir. Bize düşen kutlamak...Tebrik sana Furkan...👍