Ya Sen

ya sen

Bakış iç açımdan dünyaya.

Yazı para ve 3. Olarak sen
artık her ne isen.
1. olurdum kim olduğumu bilsem

neşe ve bu bağlamda güç vardı tabiatı muhtelif. Ve muhtelif olamayan gülüşler.
İnanç her daim, kuruluşun kurtuluştan sıyrıldığı ilk noktada. Ta ki artık sen sadece bir şüphe.

Sarmallar sarmallar içinde devinirken bu zorunlu sistem denilen, sürecin celladı.
Sen kimdensin?
tüm kılcal damarlarımda dahi hissediyorum çekimini hiddetini depremini varlığını gidişini
çarptığını bilmek bile bazen bir evrenin daha kaydığını anlamak arasında.

ya aşk.
ticaretin çırağı

Kapitalizm kadar virüs barındıran ve ondan her kopan
Leş üstünden uzaklaşan kurtlar. (çölde, kurtçuk)
Ve Kokmayan ağaçların şehrine madem ve maalesef rıza oluyorduk.

–bataklığın tam ortasında işaret parmağından nefes alırken
Guneşe ufuklanmış kadehime elini götürüyorum.
Bir rüzgar dokunacak mı? Yaşanılan
Be her yaşanılan.

-Ya Yaşamaya hakkı olan. Çamur hücrelerimize doluyordu.- o bir çamur ki; şiire yakışmaz önce bin cehennem yılı, sobada yanmak gerekir.

Riayet kifayet ve kafi olan ne yoksa. Açlığımıza
Ya hükmen mağlubiyetlerimiz. Hile hezeyan ve davul zurna eşliğinde, unutuldu oyna sen
Oyna
Var içimizde mutluluk var gururumuz
Kabul, kabul katildik . İnsaf eylemişti ya kan kalbe varmayı. ya özlememiş olsaydı.
Göz inatla secde. –kızıyorum çokça kendisine mahkûmiyetin en iyimize düşse bile. Acıyor neyse.
Şimdilik yeniden doyuyorduk, doğudan

Beklenilen bir 12 yaş olgunluğu varılmış olsa o olgunluğa 48 yaş cennet çırpınışları.
Sonra pırıltılarla.

Yanlış lisan ettik. Mana ve algılama arasına bütün anlamalarımızı kurban ettik .anılarımızı feda.
Zati tarih mutlak bir askerin karşısında.kar yağmur kışlasında.
En iyi tabir ile peygamber olmuş kişiye ab-ı hayat
Bir avuç dolu kan ile müjdelenmemiş midir? Yoksa habil/kabil internet.
Ne niyettir bu yaz günü tekrar doğuşumuza

Sanatın robotlaşması demek
Bir tablodan yanık kokusu almak. Asit ile hücrelerimizi öldürmek ve varılması güç bir hikayeyi
Vardırdığımız o noktada 10 dk geriye saramamak. Tüm kaybettiğin kadınları hem yeniden yaşayamamak, ve arıları bal yapsınlar diye değil
Papatyaların üzerindeki Broş hesabı.
… etmek demek.

Yaratmaya efekt bile olamamak, taş devrinin naif kişilikleri. Yazıda icat edilmedi ki yazık.
Klişeleri devam etmemin o mecbur teselli mücadeleleri. Tefekkür size

Sağ olamayan artık duyular. Işıklı görünen her nesneye bir gidiş
Ve belki varış tebessümü verirlerin çoğaldıkça aldıkları boşluk hissi yüzünden. Yok, olunacaksa ziyadesi ile
Mecburi bu çöküş esnasında
Şükür ile salınmak sol işaret parmağımın üzerinde.

Çalışmak direnmeye.