Ya Sen Nesin
Merhamettir bütün özü
İnsan buysa, ya sen nesin?
Hakkı söyler her dem sözü
İnsan buysa, ya sen nesin?
Lazım olan bir sevgisi
Etle kemiktir gerisi
Eti yenmez, hem derisi
İnsan buysa, ya sen nesin?
Masuma kurşun sıkılmaz
Boş yere can'da yakılmaz
Komşu açken tok yatılmaz
İnsan buysa, ya sen nesin?
Garibi, yetimi korur
Sevgi verir, saygı görür
Zalimin üstüne yürür
İnsan buysa, ya sen nesin?
Karnı açtır, gözü toktur
Yinede sitemi yoktur
Gönül dostları pek çoktur
İnsan buysa, ya sen nesin?
Yalanı yoktur, riyası
Hayra çıkar tüm rüyası
Gönlüne sığar dünyası
İnsan buysa, ya sen nesin?
Dayısı yoktur, yaslanmaz
Hazır kapıdan beslenmez
Hep çalışır, hiç paslanmaz
İnsan buysa, ya sen nesin?
Harama uzanmaz eli
Hakka çıkar dümdüz yolu
Hem derviştir, hem de veli
İnsan buysa, ya sen nesin?
Herkes emindir elinden
Kötü söz çıkmaz dilinden
Rahmet damlar kandilinden
İnsan buysa, ya sen nesin?
Halden hâle girer insan
Tevazu alnında nişan
Haline bak, dönde bir Can
İnsan buysa, ya sen nesin?
fazla söze gerek yok nakaratlar herşeyi anlatıyor yürekten kutluyorum selamlar 🙂
Tevazu alnında nişan
çok hoş betimler yazılıyor,
bir de hiciv katmerli,
sevgiyle kalın...
İçinde bulunduğumuz Rahmet ayının sonlarına gelirken Manevi duyguların ha safraya ulaşmış olması ile şiir düşünme fırsatı tanıyor ve ya ben kimim diyor insan o anda .
insan gibi insan olabilmek işte bütün mesele bu demiş şairimiz.
kutlarım yaralı kurt ilhamın bol olsun saygılar.
Teşekkürler değerli üstadlarım;
şiirin kral ve kraliçelerinin izlerini sayfamda görmek büyük onur,
selam ve saygılarımı sunuyorum güller diyarından...
Var mı böylesi hocam?
Portresini pek güzel vermişsiniz gerçekte de hep böyle kişilerle karşılaşmak ümidiyle,tebriklerimi sunuyorum...