Yaban Gülüm

Dikenini batırmasan, olmaz mıydı be gülüm?
Sürekli açsan yüzüme yüzüme, solmadan...
Olmaz mıydı söyle..?

Yaza dönerdi günümüz, baharı es geçip belki..
Belki, belki dokunurdum, hüzün karası saçlarına..
Ellerim gülüm, sevemez başka elleri..
Aklımdayken, Ben/li süt beyaz ellerin..

Ah yaban gülüm ahh..
Hele o, elmastan parlak gözlerin..
Kahverengisinin içinde, kaybolasım gelen gözlerin..
Nazar değecek diye korkuyorum, biliyor musun..?

Yüzüne söylenecek söz kalmadı, sanma sakın..
Cilt cilt kitap yazılacak güzellikteki yüzüne..
Bir tebessümü uğruna, canlar verilecek yüzüne..
Kalmaz mı be gülüm, sıraya girerler tek bakışınla bile..

Beni sorma gidişinden sonra..
Saçlarımın beyazladığı kadar..
Ruhum da karardı sayende..!

Yıkıldım, heybetli bir binayken ansızın..!
Ve enkazıyla uğraşıyorum, kat kat bedenimin..
Her katta da olunmaz ki, yoğunluk timsalim..
Ben kurtardıkça, çoğalıyorsun içerimde...
Bitmeyeceksin bilesin, olacaksın hep derinlerimde...