Yabancı
Bir ceylan derisine işlenmişti adın
Dağ gibiydim seni her andığımda
Zirvelere eş sevinçler verdin
Kara lekeleri kovdum seninle
Senin olmadığın her yerde
Yabancılık çekiyordum
Ellerime kaktüs dikenleri batmış gibi
Acıyordum
Acıyordun sen de
Gülümsüyordun belki de bu halime
Bak istiyor ama yazamıyorum
Kalemim tutuk
Zihnimi düşüncen sarıyor
Düşüyor
Düşüyorum
Dağların zirvelerini hayal ediyorum
Oysa yerlerde sürünüyorum
Hayaller ve hayatların bir tık ötesindeyim
Sevgi ve isyan dolu bir kabulleniş şiir
Ve ben
Teslim oluyorum
Adını okuyorum ceylan derisinde
Ok yemiş bir yürek saklı içinde
Eğilip bakıyorum
Bir ceylan yavrusu ürkekliğinde
Öylece kalıyorum
Adını saklıyorum yürek kalemde
Hep savaşmak zorunda kalmak
Dokunuyor rükularıma
Dokunuyorum sana
Duygularımı salıverdiğim bir engin coğrafya sanki adın
Hiç görmediğim okyanuslar gibisin
Korkularım bilmemin önüne geçiyor
Gözyaşlarım koşar adım gidiyor seni bulmak için
Yine de çöldeki bedevi gibiyim
Kendimi anlamlandırma çabamı okşuyor seccadem
Alnımı silip her gece
Uyumadan
Seni çiziyorum sabahlara
Sadece seni okusunlar istiyorum bakınca
Sadece sen olayım
Sorarlarsa da
Doğduğumda şehrimden bir yabancı geçti derim
O'nu arıyorum
#ağyar
Güzel anlamlı Sevdayı kendinde bulan bir şiirdi eyvallah...
Mübalağa sanatının dışa vuruşu.
Kutlarım Şule hanım güne değen şiirinizi...