Yabancıyım Artık
Yoksulluk mu bizi bu hale düşüren
Yoksa cahilin yaptıkları mı?
Anlamsız geliyor bazen
Tüm insanlar,
Tüm dostluklar,
Tüm yerler
Bizi biz yapan neydi
Neden geldik bu hale?
Anlamak mümkün mü?
Bütün bunları anlamak
Gerçekten
Mümkün mü?
Kim bilir nerelere gideceğiz
Nerelere çadır kuracağız
Hayatımızın bundan sonrasında
Kim bilir bu şehirde mi oluruz
Yoksa yaban ellerde mi
Kim bilir
Kim bilebilir
Parçalamak,
parçalanmak
bu kadar mı basit?
Tek tek koyduğumuz tuğlalar
Bu kadar mı kırılgan
Bu kadar mı ayrık birbirinden
Artık tanıyamıyorum kimseyi
Yabancıyım artık herkes gibi
Her şeye ,
herkese yabancı!
Teşekkürler güzel yorumlarınız için :)
Yaşamak,
Bir çemberin içinde koşmaya benziyor
Çember döndükçe
bir daha, bir daha asılıyoruz
Farkında değiliz ki
Hep aynı yerde,
dönüp duruyoruz
Kendimizi tanımadan,
bilmeden,
hissetmeden
geçiyor... Bitiyor..
Sonunda belki bir tebessüm
Aldanmışlık dolu
mutlu bir an,
geçmişten sana kalan
Düşlerin içinde bir
'sen' kalıyor...
gün geliyor kendine bile yabancı kalıyor insan, hal böyleyken başkalarını tanımak... aldanmaktır, farkına varıncaya kadar..
Tek tek koyduğumuz tuğlalar Bu kadar mı kırılgan Bu kadar mı ayrık birbirinden
üretmenin zor yok etmenin kolay olduğu bir düyadayız, belkide bu yüzden şiiri seviyoruz, zamana bir nebze de olsa kafa tuttukları için...
Yüreğinize sağlık
evet maalesef size geleceğimiz dedik ama bir şey bırakamadık
Sevgiyle kalınız