Yad Ettim Yine Seni/Yana Yakıla

Uyumuyorum...
Senden sonra,gece üstümü örter oldu,
Korkuyorum...
Kalp,daimi karabasanlarla boğuşur oldu,
Yok oluyorum...
Her gece bir parçam kaybolur oldu.

Prangalardan kurtulan,çılgın ruhumu...
Sensiz zehirli sarmaşıklar sardı...
Yavaşça...
Adım adım,sinsice öldürüyor onu.

Artık...
Aynalar nedense bir türlü silüetimi göstermiyor,
Rüya avcıları,her vakit bir bir düşlerimi avlıyor.

Annemin anlattığı masallar,bu sıralar çok uzak bana,
Sanki...
İnancımın ince ipi,bağlanmış yalan bir makaraya...

Ne gül kokusunu duyar oldum şimdi,ne sümbülü,
Hatta tek bir yıldız bile göremiyorum geceleri,
Bir de yedi denizden uzak şimdi,sevda bülbülü.

Hani gökkuşağı yedi renkten oluşurdu?
Tek birini görüyorum ya ben,sadece/siyah.

Fakat bunlara rağmen nedendir bilmem,
Unutma iksiri dahi,fayda etmedi bana,
Yine dün gece sarıldım/rakıya şaraba,
Yad ettim yine seni/Yana Yakıla
Ağlaya...Ağlaya