Yade

sis perdesi aralanmışken

üşümüş ellerimle ben durmuşuz

fersude akşamlarda

bir martının aç kalmış çığlığına saklamışız kimliğimi

çakırkeyf yıllara bakıp unutmuşuz ateşe koşan

boncuk boncuk öpüşleri

düşersin aklıma suç

düşersin aklımdan sızlarım

üzülme uzağımda yüzüme karşı e mi

gözler de yorulur ama ağlarım

suskunluğu seçtiğim gün sürür ayaklarım yeri

kimin umurunda

saatin eli işte gözü oynaşta bak

bahanesi çoktur tepeden inme dertlerin

her veda kendi şefkatini besler aslında

biliyoruz ikimiz de

gitmenin kesif kokusuyla yürünsün yollar

yürürsün ardından yine ayrılık çıkar

oysa yürümek

açmaktır her sabah günderen çiçekleri

haklısın yerden göğe kadar

sırça köşklerin yankısıyla dar zamanlar bana

gülmüşlüğümün yarısı sana kaldı

iyi gelir şu saatten sonra demirden yastık

elimden kayıp giden bir dolu deniz ve tuz şişelerde

yeni bir renk olmuş küllü gözyaşım tablolarda

manzarasız kaldı

https://www.youtube.com/watch?v=ND3Vr3itPjs