Yağmur

YAĞMUR

Yağ yağmur yağ...
Yağ ki gönül pınarım ıslansın...
İçimde solan güller
Yeniden tomurcuklansın
Yağ yağmur yağ...
Yağ ki! Gönülde yanan ateş sönsün
Alevlerden daha alev olan
Dertler küllensin...
Yağ yağmur yağ...
Yağ ki içimdeki volkan tükensin...
Tükensin de küle dönüşsün...
Kırgınlıklarım, üzüntülerim...
Sel olup akıp gitsin
Yağ yağmur yağ...
Yağ ki bir hüzün tahtası değil...
İnsan olduğumu bileyim şimdi.

15.08.2010
Bornova/İZMİR