Yağmur

Karanlık gecenin sabahında yağan yağmur,
Kimisine hüzün verir, bazısına haz ve huzur,
Geçmişin izlerini silercesine esip savurur,
Aheste, aheste yağarak tenleri ıslatır yağmur..

Gökyüzü hiddetlenir kendiliğince öyle kükrer,
Sığınmak için dolaşıp aranır kuytu olan yerler,
Yıllarca tozlanan bunca saklı kalan bütün şeyler,
Esen rüzgârıyla silmeye çalışır yağan yağmur...

Yalnız olan gönülleri başka hüzünler verir,
Seven gönülleri ise ıslattıkça sevinç verir,
Yağdıkça kuruyan tohum, fidana can verir,
Çiseleyerek bedenden süzülür yağan yağmur,

Göz yüzünde musluklar açılmış gibi boşalır,
Tozlarmış kaybolan hayalleri başka hatırlatır,
Toprağa can, gönüllere serinlik ferah verir,
Yağınca setlerin tutamadı sel olur yağan yağmur,

Öyle yağıyor ki ıslatıyor bedenleri oluyor serin,
Düşünceler sonsuz dalıp gidince oluyor derin,
Yürümek koşmak ister, ıslanarak olan sevgilerin,
Bu yaşam dünyasına hayat verir yağan yağmur..

Bir, bir yağmur damlaları yeryüzüne düşerken,
Yola, insanlara, toprağa, taşa hayat verirken,
Rüzgârıyla titreşir dallar uğultuyla ses verirken,
Bolluk ve bereket ile rahmet verir yağan yağmur..

Yağmur temizler gönüllerdeki bütün çirkinlikleri,
Taneleri ile temizler yıkar bütün yağdığı yerleri,
Bir şarkı gibi melodi gibi ses verir düşen taneleri,
Duyduğunda haz verir gönülleri yağan yağmur...

Yağmurlu günlerdir, beni benden alıp götüren
Yağan yağmur sularıyla hayalleri canlandıran,
Yaşam mutluluk ve huzur diyarlarına götüren,
Damlalar olup akıyor, güzelliğe yağan yağmur..