Yağmur

Pencereyi ardına kadar aralayıp,
Atıp ellerimi iki yanına,
Göz göze gelince tomurcuk tomurcuk dökülen yağmurla,
Sen geldin yine aklıma,

Hani buğulu gözlerle bakardın ya bana
Elinin yumuşak kenarıyla silerken gözlerini.
Islak saçlarını çekerken yanaklarından
Tebessümle gamzeni saplayıp bağrıma,
Hani iki elini uzatırdın ya yağan yağmur da.

Sonra şemsiye olurduk ya sokaklara,
Herkes hızlı hızlı adımlarken telaşla,
Biz nasılda sırıl sıklam olurduk.
Şükür bilirdik ya yağmuru seninle
Hani Allah rahmetini üzerimizden etmesin diye.

Toprak kokusunu da ne çok severim ben,
Damla damla zikirle inerken rahmet
Kaç tesbih tanesi aşk damlatır toprağın bağrına,
Her damlada toprak; zikr i zikr olur da gelmez mi aşka?

Sende severdin değil mi?
Toprağı sever gibi severdin beni,
Söz vermiştik yine böyle bir yağmur mevsimi
Bugün ayrıysak yarın elbet toprak birlestirecekti bizi.
Her yağmur da toprak kokacaktı aşkımız hani.

Ellerimi çekip geri,
Hatıraları yumaklayıp bağrıma,
Tenimdeki bir kaç damla rahmeti içeri alıp,
Son bir nefes çekip topraktan
Saklayacağım seni nüshalarımda
Ne çok seviyorum seni yağmur,
Allah ın rahmeti üzerinden üzerimize.