Yağmur

Kim bilir hangi şehirde,

Hangi camın ardından izliyorsun bu yağmuru?

Belki de sen de,

Benim gibi özlemekten yorulmuşsun.

Hasret, ince bir sızı gibi yayılıyor içime,

Yüreğim titriyor, gözlerim doluyor.

Sustukça büyüyor özlemin,

İç çekişlerime karışıyor yağmurun sesi.

Sana doğru uzanıyor gözlerim,

Olmadığın yerlere, hiç gelmeyeceğin zamanlara.

Poliklinik camına vuran damlalar,

İçimde yankılanan sessiz çığlıklar gibi.

Bir hastane odasında yankılanıyor zaman,

Saatler usulca geçip gidiyor.

Ama hasret, geçmiyor.

Senin olmadığın her yerde,

Ben hep biraz eksik,

Hep biraz hüzün,

Hep biraz yağmur kalıyorum