Yağmur Avâneleri

Bir ağaç gövdesinden kesme
İri ve büyük adamlardı
Belki de eserek hınçlarıyla
Geldiler tabancalarıyla

Kırılır gibi açıldı kapılar
Korkudan kaçıştı anılar

Sen şimdi yağmur anına
Sakla çılgın gözyaşlarını
Belki karışır gider ona
Kimse anlamaz ağladığını

Gözlerde sorgu eksik mi?
Ateş midir alev mi?
Senden yoksun ellerimi
Hiç acımadan yaktılar

Yırtıldı göğün perdeleri
Söndürmek için alevleri

Sen iyice ayır şimdi
Gönlünce yağmura saçlarını
Ben ölsem bile nasılsa
Başka bir şair yazar yalanlarını

_________________
Neleri getirir yarın
Önceden bilemezdik
Biz, iki çılgın
Yağmur avânesiydik...
-----------------------------


Ağustos / 2009