Yağmur Damlalari......

Göz yağmurlarımın damlalarında sabahlattım gecelerimi
Gelmediğin o rüyalarımda sensizliği ezberledim.
Ardıma aldığım bekleyişlerim hasretim oldu benim
Kalbimin en karanlık aydınlıklarında sakladım sevdamı
Yürekler delisi karanlık gecelerimdi bana yaşattığın..

Kaç geceler gelip te geçti bilir misin?
Penceremde sabahları beklediğim.
Kaç güneş doğdu bilir misin?
Karanlık gecelerin siyahına,
Yağmur Damlalarından, nameler yazdığım.

Dün gece yine yağmur damlaları ile yürüdüm.
Sensiz ve sessiz sokakların kaldırımlarında.
Ben seni düşünüyordum yağan yağmurlarında,
Islak ve üşüyen bedenimin çaresiz yorgunluğunda.

Evet çok üzgün, bayağıda yorgundum,
Sanmaki sessiz ve sensiz ağlıyordum,
Sen bakma bana gözlerimdeki islaklıklarıma
Hüznüm ve kederim benim karanlıklarıma.

Umutlarımı, yağmurlarıma terk ettim.
Hayallerimi, umutlarıma asıp beklettim.
Güneş, ay ve yıldızlar, bir başka,
Bir başka doğuyor ve batıyor zannettim.

Evet... Ağladım!..
Çünkü yağmur damlalarım tek umutlarımdı.
Bugün tamam da, asıl kaygım yarınlarımdı.
Göz yaşlarımla gitti sansamda kederim,
Düşüncem ve tasam,
Bende kalan açık eller ve yalvarışlarımdı.

Bırakın beni!..
Bırak da ağlayayım.
Yağmur damlaları düşşün gözlerimden.
İtiraflar çıksın yüreğimden, sözlerimden.

Yine çaresizlik mekanından, dergahına kapına döneyim de,
Yalvarayım tüm duygularımla ve benliğimle
Umutlarım, düşlerim ve hayallerimle,
Ve birde semaya çevrilmiş boş ellerimle...