Yağmur Damlası

Dün bir mektup geldi yardan,
acıları anlatan,gözyaşlarıyla yazılan.
Sevgi sözcüklerinden uzak,
büyük bir ustalıkla işlenmişti sanki.

Özenle şeçilmiş kelimeler karşısında
Nefesim birden zorladı beni,
kafesteki bir kuş gibi.
İçimde çığlık atan beni,
yalnızca ben duyuyordum.

Yıllarca sakladığım sahnemde,
artık tek duruyordum.
Sonra bir ses duyuldu derinden,
adeta haykırırcasına.
Dışarı atmak istedi beynim,
herseyi yaşanmamışcasına.

Bir yolu olmalıydı bu karanlık gidişin.
Bir ışık,bir aydınlık...
Ama olmadı,
Güneşte saklandı birden yagmur bulutları ardına...
Bu karanlık yolda artık kimse yoktu
Sadece ben ve yüzüme çarpan yağmur damlaları dışında.......




(18.06.2009 19:56 da yazılmıstır)