Yağmur Gözlüm

Sensiz kaldım yağmur gözlüm
Hasretinden çürüdüm
Gözlerim yollarında
Kahroldum eridim üzüldüm !

...Sensizliğime kahrettim
Gidişine bir türlü anlam veremedim
Ellerim yüreğimde
Her gün adını anarak öldüm !

Sensiz kaldım yağmur gözlüm
Yollarına baka kaldım
Bir avuç mutluluktun sen
Karanlıklara kapandım !

İçim öyle yandı ki
Kimselerden yardım alamadım
Hasretin bıçak gibi saplandı
Ben bir türlü yolumu bulamadım !

Saat seslerine kahrettim
Telefonumdan da nefret ettim
Yaralı bir kaplan gibi
Adını sayıklayarak tükendim !

Nerdesin sen yağmur gözlüm
Ben bu yalnızlığı neden hak ettim
İçim karanlık zifiri
Dön bana artık yağmur gözlüm ! 25 KASIM 2010