Yağmur Kuşları

YAĞMUR KUŞLARI

Her sabah erkenden
Birkaç şirin Yağmur Kuşu
Konup verandaya, ötüyorlar biteviye
Ama bu kadar da olmaz ki...
Uykumu bölüyorlar gevezelikleriyle...

Ahdettim
Onlara adını ezberletmeye
Olmadı...
Öğretemedim ne yaptımsa
Ünsüz harfler tamam da
Ünlüleri ünleyemediler nedense
Şaşırdım doğrusu
Ne var sanki
Altı üstü üç beş hece...
Utandırdılar beni
Gölge düşürdüler kaç yıllık mesleğime
Adım çıktı beceriksiz öğretmene...

Geçen gün gelip
Bahçemdeki erik ağacının tepesine
Dönüp durdular delice
Sonra indiler yere
Vedalaşmaktı niyetleri besbelli
Ya da özür dilemeye...
Birer öpücük kondurup gagalarına
Uğurladım ötelere, sevgiyle
Azat ettim kuşlarımı kendimce...
Yanına gelirlerse boşuna arama öyle
Ayaklarına mektup bağlayamadım
Mektup benim yüreğimde... /

Naime ÖZEREN