Yağmur Ormanları

Yaşananları yazmalı
soğuktan üşümüş ellere
Dünyadan söz etmeli
seni tanımayan gözlere

Düşünmek seni,
bir karabasan
etrafını sarmışken.
Kan ter içinde uyanmışken
doğmamış çocuğun
gelmeli hatırına
Onu kucağına aldığın
anı yaşamalısın.

Yakalamalı seni
umutlandığın insanlar.
Martılar konmalı
hayallerin üzerine
sen henüz orada yokken.

Taşıtlar geçiyor caddelerden
Okumalısın,
en sevdiğin şiiri
Kurmalısın sofranı
bir söğüt ağacı altına
Yitirdiğin
sevdiklerin seslenmeli sana

Korkuya kapılırsın
zaman tükenircesine
Sensiz yaşlanıyorum diye
sorular sormalısın
benliğine
Bir hiç için
yaşadığını bile bile
koşmalısın,
hayalini kurduğun kırlara.

Son ana kadar,
adım adım yaklaşmalısın
seni bekleyen ölüme.
Sana çağrı yapan toprağa
dere tepe çorak yüreğe
dokunan nehirlere
Sensiz aktığım
yağmur ormanlarına,
adını koyamadığın
sokaklarıma sormalısın

Haykırmalısın sevgini
Bir hıçkırık olmalı
avazın.
Sonsuzlukta
umut etmelisin
sevgi olmayı
Hayatın içinde ,
kendin olmaya
inanmalısın
Toz pembe
bir düş içinde....

12 OCAK 2012