Yağmur Penceresi

yağmur penceresine daldı bakışlarım
düşen her damlada bir umut
kaldırımlardaki ıslak izler
sel akıntılarına sürüklenmiş
çocukluğum..
biraz merak ya da korku olmalı
bilmediğim bir gelecekten
sırtımda anne okşamaları
içimde ısınan huzurlu sevgilerden
yarında yokum henüz
tatmadım acıları hüzün sarısında
şu karşı evin kapısındaki sadakacı
bilmiyorum neyin yalvarışında
camdan ötesini görmedim
solmuş hazan yaprakları
masum çöpleri tabiatın
anlamam imkansızdı anlayamazdım
çocuk kederleri kadar çöpleri var
hayatın..
yağmur penceremde seyrettim
kır çiçeklerinin serin hülyasını
gözlerimden süzülen damlalarda
kurtardım selden hatıralarımı...

GÜLCENAZ