Yağmur Şehrine

Sokağımıza gün düşer ve sen susarsın
sen susadıkça yağmur daha da yağar
sana kanamışcasına.
Ve ansızın bulutlanır gözlerin
ve ben en çok bu halini severim
Islak ve nemli ve hoyrat.
Yağmur güllerini seversin bilirim
soluk sarı gülleri
şehrimin soluk sarı insanlarını sever gibi
seversin onları da
aceleci ve kızar gibi.
Sokağımıza gün düşer ve sen hüzünlenirsin
rimelinin karası karışır denize
ve bahtından kara deniz daha da kararır
ansızın bir türkü mırıldanır Remzi Dayı;
deniz kararmış aşığın gözleri dolup taşmıştır "sözde".
türküyü dinlersin ve sen susarsın.
Sen susunca mahzunlaşır bu şehir
ve yağmur usulca diner.
Ardından kaldırımlar kalır
nemli ve sükût
ve belki de; bir şair...