Yağmur Sonatı

Babadan kalma saltanatımdan değildi
Beni sevme hünerin
Canevi röntgenimden çıkıp duruyor
Rabbimin bahşettiği sana söylediğim gülüşün
Gözlerin sözlerimden utanınca aşka ziyan değildir
Sen suyunu unutma nergislerin
Zağferan bahçelerinde yağmura yakalanmak benim hünerim

Hafızamızda viranedir bizi ağlatan
O cenaze törenlerinde mahzun ve vakur ayak sesleri
Kuzey yamaçlarından savurduk boynumuzu büken kaderi
Eski can yangınları uçurtma günlerine mahzur değildir
Sen sadece baş ucuma suyumu bırak
İkimiz adına vadilere inmek benim benim hünerim

Dilinden damlayan o sevdiğim lafları
Söyler gibi oluşunu sanmak bile kalbime elzemdir
İkinci satırı unutulan
Şarkıların tekrarı bize helaldir
Ve tehirli güz vakitlerinde aşkın sefası haram değildir
Sen duru ırmakları akşam çayına çağır
İkimiz adına dağlara çıkmak benim hünerim

Göle düşen dolunaylı zamanlardan
Hey gidi denilecek günlerimiz olsun
Bir eyvah kalırsa korkulan hicran yarasından
Yine bükülür boynum Rabbime isyan değildir
Sen sonsuzun yağmur tanelerine anlatırsın sevdamızı
İkimiz adına can vermek benim hünerim