Yağmur Taneleri

Islak bir şehir oturuyor yanıma

Yüzümde yağmur taneleri

Kendimle garipsiyorum çiçekleri 
Yüreğimden sökülmüş

Evvel ağaçları..

Kafamın çoğul yaşamında hakiki rüya
Bir parça resmin neresinden tanıyacaksınız beni
Ruhun sanata dönüştüğü dün geceden Öptüm üstü açık cümleleri


Dudaklarımı ısırıyor kaşlarını çatan an
İç içe birleşen yakınlaşmaların sükutunda
Gözlerimin büyüyen halkasında nereye gittiğimi nerden bileceksiniz
Henüz yürüyorum ışıkları 

Yanmayan karanlığa

Belki aynı sokaklarda 

Bir çocuk sokuluşunda

Kendimi garipsiyorum 

Korkuları belki

Sustuğum fısıltıları


Islak bir şehir oturuyor yanıma

Yüzümde yıldız damlaları

Uzak kaldığım kimseyim yalnızlığa
Bana yakın notlara gülümsüyorum yabancılıkla
Cevap mı vermem gerekiyor 

Bakışıma süzülen kalabalığa

Kenarda bir masada başka türlü olmadığımı düşünüyorum
Rüzgarsa apaçık konuşuyor 

Dilimdeki kilite

Lüzumu var mı dağılsın sözlerim
Hayır,

herkes aynı ve şık değil başkalarında

Biraz durup yüzümü terkeder misiniz

Henüz inanıyorum aşka