Yağmur Toplayan Kuşu

Tam uyanmıştım ki uyu dedi daha

cama vuran sisli bir güneş

sinir bozucu kerkenez sesi tak tak tak

ıslak kiremit tozları gibi hayat gözlerimde

yapış yapış bakıyorum korkarak

biri beni tutsun biri seni geri getirsin

biri biri biri benim yerime yaşasın

yüzümün gittikçe aksileşen yanısın

umudumu kıran pencere ve kurumuş çiçek

artık uymuyorum hiç birinize çocuklar

masalımda sorun var benim bildim

boyum kısa ellerim tombul cadılarım pamuk

iyi kalpli pirelerimin hepsi komünist

develerim cellat cücelerim uzun adam

satılığım üstelik taksit taksit

kelepir kokulu mevsimlerden geçiyorum

işte haykırarak ilan ediyorum

üst üste koyup dünü bu günü yarını

ucuza çok ucuza satıyorum aşkı

denizi mesela kova kova döküyorum sokaklara

sonsuz olsun istiyorum her sonum

kalbimi temizliyorum en berbat ahlarla

küfürler ediyorum düşüp kaldığım her anlarda

bir de gizli gizli sabah ezanlarında

gagası çatlamış kuşları besliyorum dilimle

bu bir belki iki ya da uzun zamandır böyle işte

günahlar sevapları götürüyor bir yerlere

sen de beni hep yağmur toplayan kuşlara

ey kara şehir söyle şimdi ne olur ki

efkarlı adamları vursunlar

dizlerini kırıp evlerinde oturmayan kadınlar için

söyle cevahir Tanrıya yeniden

şu ağaçlar yeşillensin bu köpekler doysun

ne var bende anlamadım güvendiğim

dağlara bile kar yağmıyor