Yağmurdan Kaçma

Dedim ya hazin son,
Bekledikçe kazılan çukur
Doldu iyice suyla
Ağla, ağla
Dönmelerin sonunda,
Köksüz bir ağaçsın sen
Hadi yeşer yeşerebilirsen.

Gitti,
Son damlayı bırakarak avuçlarına
Bir ferahlık verip bir an
Göz pınarlarına gelen damlaya
Karışıp gitti.
Dur dönme köşeyi
Bak ıslansam da
İn yüreğime işlesin yağmur
Geliyorum ıslak yağmur yüreğimle
Bekle...Diyemedin
Ve hava karardı,
Kızıl bir akşam vakti
Gidenin ardında hiçlik yüklenip
Döndün ya kendi kendine
Yalnızlığa el verdin
Ve bitti günün
Büyük bir kahır kaldı geride...

Umut, yağmurla gelen
Zamanı alıp gitmek el ele
Ve köşeyi beraber dönmek
İçinde kor ateş
Seni hiç üşütmeyecek.

(Ocak 2010)