Yağmurdan Sonra

Buluttan şekerimi yiyorum

Ayaklarım yerde

İki kelebek oturuyor yüreğimde

Rüzgar sallıyor perdeyi

İki kelebek kahve içiyor

Oturmuşlar koltuğa

karşılıklı sohbet ediyor

Bir kuş konserindeymişim hissi

Böyle başlamıştı bütün güzel hikayeler

Ve mutluluk

Kamelyaya asılı zil sesleri

Sanki

Rüzgarla coşarak

o da eşlik etti

Düşlerimi sayıyordum

Yağmurdan az önceydi

Ya da

Tufandan çok sonra

Ne fark eder

Dedim kendime

Bereketli yağmurların suladığı

Bir toprak gibiydim

Bulutları kovacak kadar da gökkuşağı

Bir hayali olmayanlar için

Her yağmurdan sonrası

Bir sele dönüşüyordu

İçimde rengarenk bir kayık taşıyordum

Damlalar düşmeden göğe

Yağmurdan çok çok önce

Ya da

Tufandan çoook sonra

Ne fark eder