Yağmurlu Bir Güne İsmini Verdim

Yağmurlu bir güne
İsmini verdim az önce
Ve duyamadığım sesini dinledim
Poyrazın kahredici sessizliğinde

Saatler ağır yük taşıyan hamallar gibi bu gün
Yavaş ve korkak yürüyor
Öğle sonrası oldu zaman
Gözlerimse geceden yorgun
Uzanıp sıcak bir oda da
Kapanmayı bekliyor

Oysa
Şımarık bir çocuk gibiydim dün
Sol yanımda tarifsiz bir heyecan
Bekledim
Aramadın

Bu günse
Yalnızlığı kabullenmiş
Bir ihtiyar gibiyim
Suskun, yorgun ve sevdalı
Rüzgarın elleri yüzümde
Şehir sarışın bir mevsime hazırlanıyor

Hava epey soğuk
Avuçlarımın arasındaki kahvenin sıcaklığı bile
Düşlerimi ısıtmaya yetmiyor

Denizde yeşilin telaşı
Gökyüzünde tarifsiz bir hüzün
Damlalar geleceği yakıyor

Birazdan
Hükmünü yitirecek bütün sevinçler
Sakin bir akşam çökecek körfeze
Senli bir resim geçecek içimden
Senli bir türküye yanacak sigaram
Senli bir şiir düşecek sulara
Yağmur dinecek

Yağmurlu bir güne
İsmini verdim az önce
Ve sensiz maviliğe baktım saatlerce
Sol yanımda geçmesi imkansız bir sızı
Yanımda duruyordun

09 ekim 2010
İzmit sahil

Şiirim Yanlışlık silindiği için tekrar eklemek zorunda kaldım
Bunun için özür dilerim