Yağmurun Öyküsü

Dışarda yağmur var
Yine yağıyor sağnak sağnak
Bilirsin aşkta da yağmurda ıslanmayı sevmem
Penceremden yağmuru seyretmenin keyfineyse doyamam
Şimdi yağmurun yolunu gözlüyor gibi gözlerim
Derken bir an kapatıyorum gözlerimi
Dalıyorum, hayal meyal maziye
Yağmurun hatırlattığı biri geliyor aklıma
Nasıl unuturum sesini ilk duyduğum günden sonraki günü
Beraber yağmurda ıslanmıştık o gün ilk kez
Ne kadar da masum anlardı
Yılın yine bu zamanlarındaydı
Sen kolumdan tutup, beni yağmura hadi der gibi sürükledin
Bense, itiraf ediyorum belli etmesem de sinir oldum o tavrına
Hatta laubali olduğunu düşündüm bir anlık da olsa
Kalbim sana doğru uçan bir kelebek misali olsa da
En nihayetinde tanışalı bir gün olmuştu daha
Biliyorum masumaneydi tavrın ama
Buydu sana dair ilk düşüncem ilk yağmurda
Tabi sonra bütün gün bu yeni arkadaşın keyfini çıkardım doyasıya
Bu güzel anıyı hatırlarken gülümsüyorum

Sonra başka bir günde yağan yağmurla
Başka bir anı geliyor aklıma, çok kısa
Simsiyah gecenin içinde kaybolan biz
Masumca gezen yine iki arkadaşız
Ben yanımdaki bu beyefendinin koluna giriyorum
Ve birlikte şarkılar söylüyoruz sokakta
'Duydumki unutmuşsun gözlerimin rengini...
Diye başlıyor şarkı dilimizde, hatırlıyorum
Niye o saatte ordayız hiç umursamıyorum o an, hatırlıyorum
Şimdi unuttun gözlerimin rengini biliyorum
Bunu anımın sonunda yine gülümsüyorum

Derken başka bir anı geliyor aklıma,
Tabi yine yağmurla yine senle
Lakin ağlamaklı gözlerim bu anının sonunda
Hani gündüzleri tek bir kelime bile etmediğimiz
Birbirimize yüz çevirdiğimiz berbat günler vardı senle
Arkanı döndüğün anda seni takip ederken ben
Bana döndüğündeyse aniden gözlerimi kaçırırdım senden
Belki de bazen seni sildiğimi de sanırdın hafızamdan
Çünkü ben bazen öyle sanırdım, unuttun beni sanırdım
Belki de tanıdığın günden sonra beni hiç hatırlamadın
Neyse ne işte o günlerde
Geceleri yağmuru bekler gibi beklerdim seni
Ben pencerede, kalbimde her gece ayrı bir heyecan
Saat gece yarısına yaklaştığında dikerdim gözlerimi yoluna
Belki geçersin yine bu yoldan,
Belki bu gün bir kere daha görürüm seni hem de doya doya
Kimse alamazdı beni odamın yola bakan penceresinden
Kimse kapattıramazdı o mavi perdeleri bana
Az kavga etmeden ya onlarla da
Hem de nedenini hiç bildikleri bir perde inadı uğruna
Zaman dururdu, dakikalar hiç geçmek bilmezdi
Doyasıya sana bakmak için pür dikkat beklerdim seni
Sanki yeni yetme bir genç kız bir delikanlıya
Daha yeni yeni aşık oluyor gibi beklerdim seni
Gecenin zifiri karanlığında bile nerde görsem tanırdım seni
Her yerde, herkesten önce görürdü gözlerim seni
Oysa sen hiç görmedin, hissetmedin bunları
Öyle bir zevk öyle bir acıydı ki o anlar, bilemezsin
Kalbim el sallardı sana, sen görmezdin
Dilim iyi geceler derdi sana, sen duymazdın
Bu bendeki deli sevdayı, sen böylesi hiç bilemezdin
Bazende yenilirdim kalbime
Kapı önüne çıkardım, bankın sağ tarafına otururdum
Sen gelirsin görürüm yine
Belki sesini de duyarım diye
Beklerdim seni saate baka baka
Yelkovanla akrebin peşine düşerdim heyecanla
Beklerdim seni, sana adadığım şarkıları dinlerken
Sen geleceksin diye açardım sesini müziğin, hep duy diye
Ben diyemiyorum şarkılar desin gerçekleri sana diye
Anlar mıydın acaba sende
Hatta bazen yanıma kadar gelirdin
Bir şey derdin, ben cevap vermezdim
Konuşmazdım ya senle, sevsem bile engellerimi aşamazdım

Susardım hep, aslında bağırırdım sen fark etmezdin
Çünkü benim dilimde değil, kalbimdedir haykırışlarım
Kimse duymaz,yüreğimde kopar asıl isyanlarım
Kimse duymaz asi bir kaç kelimemin dışındaki sözcüklerimi
Çünkü sen de kalbimin dilini hiç çözemedin
Ben hep seni severdim sen nasıl sevdiğimi bile hiç bilemedin
Lakin tek taraflı bir aşkın peşinde koşacak
Amansızca herkese bu aşkı haykırıp, savunacak
Böyle bir kalp bende yoktu, iyiki de hiç olmadı
Sonunda kaybetsem de aşkı, doğrusu da buydu,
Gözlerde yaş akmadan, sessizce ağlamak
Yanında kalabilmek için her kötülüğe katlanmak
Yeri geldiğinde kendi kendini de yenmek
Bir adım uzağındayken, seviyorum demeden sevmek
Dilde değil, bir tek gözlerde seviyorum seni demek
Yalnız şiirlerde, şarkılarda aşktan sana söz etmek
Böylesi daha asil sevgi
Böylesi, daha ruhuna değer bir sevgi...
Sen bunları yüzüne söyleyecek cesaretim yok sanırdın
Oysa beni cesaretlendirecek tek şey bir parça aşktı
Lakin o da senin kalbinde yoktu
Bana senin kalbinde yer yoktu
Sen bendeki yürek savaşamaz sanırdın
Oysa bendeki yürek sendeki bir damla aşkla
Düşmanı yıkar, dünyayı yakar yine de aşkı alırdı
Ama bu aşkın yeryüzünde yeri yoktu
Ben de masumlara kötülük yasaktı...


Sen geldin, sonra aşkla gittin,ben hep geldiğin yerde kaldım,sen hiç bilmedin...



Yazılış: 12 EKİM 2010
S.Hisar/İZMİR
[email protected].?~~