Yak Fitili Kır Lambayı
Ben
Namluda kalan tek kurşundum
Sen
Alnının ortasından vuramadığım...
Ellerim
Yine de pişmanlıktan uzak...
Yüksek ökçelerle gezdiler
Geceler boyu
Tavaf ettiler
Yüreğimi...
Her ses duyduğumda irkildim
Buram buram ter
Oysa
Yollarımız kesişmişti
Bir çocuk elinde
Bin avazla doğurmuştun beni yeniden
Yüreğim
Bir yangına dalmıştı
Parmak ucumda dolaşmıştım yıllarca şehrini
Neden buradayım demeden...
Helalimdin
İzin vermediler
Yaram oldun
Simsiyah kanayan...
Tek sözünle bitmiştim
Yan
Demiştin
Yandım
Kanamadım...
Kaybeden var mıydı?
Kazanan var mıydı?
Hiç belli olmadı...
Şimdi
Yak fitili
Kır lambayı...
Bulamasınlar
Parmak izlerimizi...
evet gerçekten çok güzel bir eser olmuş. gerçek yürek sesi duygu seli. nede olsa ankaralı yakışır hemşerime. saygılarımla.
Helalimdin İzin vermediler Yaram oldun Simsiyah kanayan
Aslında şiirin tamamını kopyalak istedim... Çok sade çok şık ve duygulu..
Tebrik ederim....
Ben Namluda kalan tek kurşundum Sen Alnının ortasından vuramadığım...
Ellerim Yine de pişmanlıktan uzak...
finali başlangıç kadar güzeldi 👍👍👍👍
tebriklerimle .
ben bu şiiri sevdim şaire yazan yürek dert görmesin .
yok edemez insan içindeki ateşi birde izin verse yasaklarımız alıkoyamayacağız kendimizi aşık olmaktan aşık oluruz bukez yasaklar sarar yüreğimizi en iyisi yak fitili kır lambayı bulamasınlar parmak izlerimizi paylaşım için teşekkürler saygılar
çok beğendım değer hanım..tebrıklerımı bırakıyorum