Yak Gözlerimi

Kalk, artık uykudan uzatmalı sevgilim
zaman geçti
son durak kara toprak

sen yoluma çıkarken en az bir ölüm esti
ruhum baharınla esen mevsimler
hep sen oldun içimde yanıbaşımda

gün ışığı sarmaş dolaş içimde
dayandı zaman kör talih kadere boyun eğdi
dayandı sevda ve ölüm

zaman geldi ç/attı
her sevda bir merhabayla sonlandı
ölümün saatleri
bir bir sayıldı gün uçurumlarına

her sevda bir ölüm gibi ayak parmak uçlarında sızısı başlar
bir sevda yeli eser rüzgarlara
düşler çarpışır yelkenli dümenlere

hayat senle başladı güne yeniden hasretle hayeller buluşur
sevda seline yanar gönül tutuşur
senle sessizce kanar düşer yollara

nerden gelirsen gel
güneş ol!
y/ak gözlerimi
dumanlı bulutlara çık

artık yetmiyor sesler uzak bir ülkenin
uzak bir şehrin köhnemiş sokakları
kaldırımlar kimsesiz doluyor haykırmak bile zor geliyor
zamansız gün sayımları

güne batıyor
yol yolak ruhları saran bulutlar kapladı
sen varsın sesizliğin demine kalan ruhun
yüreğime aldım yürüdüm bir zaman tünelinde

sevdasız hayatın içinde kayıp yetik virahaneler
unut desekte aklım ermiyor unutmaya...

20*0912*Karataş*