Yakamoz Bahar Espirisinde

Peteğin bala kavuşma hasretinde,
Buluştuk biz her arı ağız suyunda,
Tadımız kıskanılcak kadar asiydi,
Her parmakta yapışkan hasretti dudaklarda...

İnciydi taşımızın renk ismi,
Sağlamdı sertti ayrılmazdı,
Değerliydi kıymetliydi satılmazdı...
Ve lakin senden başka kimseye yakışmazdı.

Tuhaf bir döngüydü hayalin,
Her yağmur sonrası çektiğin mesajlar,
Gökkuşağı rengindeydi...
Bazen beyaz kadar soğuk yada kırmızı kadar...

Aşktı rengarenk olan,
Kırmızısına boyanmış hasretin ışığı,
Gölgesine düşen siyah...
Rengi her ne olursa olsun ayrılık hep mattı...

Şimdi solmuş çorap desenlerindeyim,
İlmiklerinde atmış ip gibi,
Yırtıldı yırtılacak bir ah gibi !
Yanlız ve çaresizim !

Bahar toprağımın güneş tütsüsünde,
Aşk vardı iklim iklim dizilmiş,
Aylara geçiş üstündeki,
Yakamoz baharın espirisindeyim...

Ben ve Sen, Sen ve Biz, Biz Hep Sensiz !