Yakamozlar Bile Nefes Almaz

//Ay suikasta karıştı
Tam da kapatmışken ışıklarımı...//


Gece bütün sesler büyür
Ayak sesleri yankılanır
Geçerken anıların aklından
Karanlıkla örtmeye çalışsan da
Gece
Saten bir kumaşa döner
Ufak bir rüzgâr esse pencerenden
Şuh bir gecelik gibi
Üzerinden kayar gider
Yakamozlar bile nefes almaz
Saklanmışken faydasız
Tüm geçmişin aydınlanır birden...

//Bil ki
Yalnızsındır...//

Siyah kapatır derler ya herşeyi
İnanmıyorum
Külliyen yalan
Toz değse
Konsa toz
Geçmişin sokaklarına
Silkelensen de yıllarca düşmez...