Yakın İklimlerden Uzak Tuzağa

Yolculuk;
Yitip giden Sürgün müdür?
Ya da vicdan muhasebesi
Neyse adı
Bütün varlığım
Ümit ile
Korkunun arasında
Med-cezir vuruşlarda...
O yüzdendir ki;
Başkaldırıya gücüm
Yok..!

Başımı yasladım buğulu cama
İzledim bu şehri, yalnız kalabalıkları
Yolsuz yolları
Bir yanımda yaşlı bir amca
Sonsuza uzanmış sanki
Yorgun kolları
Yarı uyanık baktım da
Hiçbir şey bırakmamışım geride
Yokluğum kurumuş gül dalında
Sırtımda acıdan vehimler
Çok uzaklardan duyuluyor
Korku marşını sızlatan tambur
Elimde bir parça kâğıt
Halime sancılanan fikirsiz kalem
Yazılıyor bana daha ölmeden ağıt
Öldürseydi gamlanmazdım, hain elem.

Galiba buna deniyor gurbet
Yeni öğrendim
Cehennem gibiymiş acısı, felaket!
Ağlasam fışkıracak kalbimin kesif kanı
Açsam ağzımı
Feryadım yırtacak gibi dağları
Umurumda olmayan olaylar zinciri bile
Rahatsız etmekte...

Lakin
Ahtım var
Bir mum yakacağım gökyüzüne
Sömürsün, saçlarımı kızartan güneşi
O mum;
Ahi olsun da katletsin kasvet kokan geceyi
Uzak diyarlarda bekleyen şeytan tuzak
Bir malihulyadır yaşamak
An be an zihnimi kemiren

Bir buğdayın sıcaklığı kapladı
Kaybolan tenimi
Ağlayıp da yıkadım
Ruhuma sinen
Donuk encamemi
Artık aşk mizanımda
Ne bir tüy var
Ne de kalbimi sarsan
Emsalsiz bir ses
Tadına doyamadığım nimetler gibi
Tükendik birlikte
Nefes nefes
Kıyılıp, doğrandık
Heves heves

Kanadı, yalnızlığımın çığlığında çatladı
Garip bülbülümün
O yüzdendir ki
Nicedir dert işler gündemime
İlmek ilmek
Âşık olduğum kızın
Ki zaten;
Aşk;
İki yalnızın ortak yalnızlıkta
Yalnızlık gerdeğidir...