Yaktığın Hep Kül Oldu

Yıllarca sevdiklerim bırakıp da el oldu,
Tüm sevgini gönlümde harman ettim yel oldu.
Uğruna akıttığım gözyaşlarım sel oldu,
Sevme artık istemem yorgun gönlüm lal oldu.

Sevdân gönül bahçemde bir tomurcuk gül oldu,
Gözlerinden süzülen ışık bana gün oldu.
Özlemle beklediğim yarınlarım dün oldu,
Gelme artık istemem, yaktığım hep kül oldu.

Yıllar önce verdiğin sözlerin hep çur oldu,
Elem, keder gözyaşı sensizliğim kin doldu.
Yaşatmadın sevgimi gömdün kara toprağa,
Acı çeken cismimi uyandıran sûr oldu.