Yalan

aşk denen olgu gerçekse madem
ben neden sevilemiyorum neden!

merhamet sevgi kalbin değeriyse
neden benim hayatım hep veresiye
gidiyor neden!

bu karamsarlık değil
küçüğü büyütmek değil
kalbi olanla olmayanı
bir çuvala koyup bağlamışlar
vurdukça duvar ağlamış
hiç ses çıkmamış ikisinden
arsız kendini kollamış
kalbi olansa yanındakini
merhametinden sevgisinden
kalpsiz yüzünü saklamış da
diğeri gözyaşlarını bile gizleyememiş
insan sevgisinden.

hangisi doğru hangisi daha az doğru
bu yalnızlık
bu sitem
bu serzenişler...
hepsi yalan,
gün geçip ömrün bittiği tek doğru.

belki de tatmin olmayı bilmeyen bir kalbim var,her şeyin güzellikle olmasını isteyen biriyim ben.olmayınca her şeyi sınırları zorlarcasına kötümserleştirip,önemseyip olmasını dileyen....umduğum çok fazla olmalı ki ,kırılıyorum her defasında .itiraf etmeyi zayıflık gördüğümdendir belki de tüm bu iç çekişlerim,ter döküşlerim.üşüyen hislerime bir sıcak kazak giydiremeyişlerim.