Yalan

Belki bir düş
Belki
bir hayal
Belki de kaderdi onları bir birine bağlayan.
Çetrefilli bir hayatın, sokak lambaları bile olmayan
Köşebaşında kesişmişti k/yolları.
Avuçlarında umut çiçeklerinin tohumları.
Yüreklerinde ürkek bir sevda
Adım adım arşınlıyorlardı
Dudaklarında berduş bir ıslık sesi ile Islak kaldırım taşlarını.
Bir kahvenin telvesine resmediyorlardı
Bazen bir manolyanın gölgesinde soluklanıyor
Bazen Mutluluğa dair Hayata dair
Geleceğe dair tüm umutlarını.


Buhurdanlar misali
taşarken duygular
;Sen
benim gizli sevdam
Sen benim sılam,
Ana yurdum Öz Vatanım
Bil ki; son nefesimde
bile
Dilimde
şahadetim olacaktır iki hecelik adın; diyerek
Yüreğe katre katre düşerken genç adam

Vurgun yedim sol
yanımdan
Zamansız
çözüldü diz bağlarım
Boğazımda kırk düğüm
Hangi lisanda söz sarf etsem kifayetsiz kalır
Dilerim lal kesiği. İmgelerim haykırmaz
Gözlerime bak
Devrik kalır tüm tümcelerim.
Ben seni gözlerimn karasına
Beni sana en çok ay karası gözlerim anlatır.
diyebilmişti genç kadın.
Yüreğimin en mahrem köşesine hapsetmişim


Gel zaman
Git
zaman
Takvimlerden birer birer düşerken yapraklar
Vakitsiz uğramıştı sevdalı gönüllere beklenmeyen bu hazan
Mevsimler değişse de
Tarih tekerrürden ibaretti
Değişemedi alınlara kudret kalemi ile yazılan.
Avuçların da sakladıkları umut tohumları
Sabah güneşinin doğmadı yeri Isıtmıyordu akşam güneşi



//Keder ile evlendi
İki
çocukları oldu
Biri kız ' biri oğlan
Kızın adını Aşk koydular
Torunlarının adı ''Sabır
Oğlanınsa Yalan Aşk .ızdırapla evlendi
Yalansa terk etmedi genç kadını yıllardır //. A.ÇOBAN
.
S.SAMYELİ




İnsan ''Bir gönülden
gitmeyi göze almışsa bir kere
Esen
rüzgarlar bile, her şey onun için bir bahane'