Yalan

Gidişi,üstünden haftalar gecti,ilk günler gibi kalbimi artık kanatamıyor sızlatamıyor yoklugu...
Onu hayatımın en ümitsiz zamanlarındaki uçurumun kenarında tanımıştım...
Şimdide tekrar o uçurumun kenarındayım!
Onu,yaşanmamış tanımamış saymaya calışıyorum,bu yüregimde acı duymama yardımcı olsada...
Onu,uzak tutmalıyım kalbimden,gözlerimden...
Çünkü; onun icin duydugum sevgiye layık olmadıgına karar verdim.
Her yeni günün başlagıcında artık benim olmadıgı icin,biraz daha acım,ümidim azalıyor...
O olmadanda onu yaşayabilmek ayrı bir ümit taşıyor ama onu o olarak degil,icimdeki ona olan,
Yakışmayan sevgim için yaşamak...
Bunu kimse göremez,hissedemez bu kalpten başkası,
Onsuzluk bana sadece acı ve göz yaşı tattırmadı,
Yalnızlıgımda,umutlarımı,hayallerimi qecelerin o soguk alışılmamış vaktinde,
Tek tek gömmeyide tattırdı...
Önceden bir melekti,benim iyi kalpli sevdigimdi melegimdi...
Beni anlayan,benim onu sevdigim gibi seviyor diye sandıgım,
Yanıldığım,boşuna çaresiz şekilde,saatlerce gözlerim kanarcasına soğuk bedenimde,
Göz yaşı akıttığım melegimdi ama artık yok,zaten hiç benim olmamışki...
Üç yıl öncesiyle onun da arasında hic bi fark yok artık...
Oysa,bana qelmeden önce neler cektigimi neler yaşadıgımı biliyordu,
Onu bana unutturmamalıydı...
Beni orda bırakmalıydı,o uçurumun kenarında...
O gece yaptığım deliliğe engel olmamalıydı,bıraksaydıda onu sonsuza kadar benim olarak,
Sevmiş olsaydım...
Onsuz gecen her qünümde birazdaha artan,nefretim,kırgınlığım,kızgınlığım tüketiyor sevgimi
Oysa,'Biz' olmuşken o benim olmuşken,sevgim her qeçen saniye artıyordı...
Meğer,sadece bir yalan içinmiş!
Gidecek diyorlardı,ardindan gülüp qeciyordum,öyle düşünenlere sırt çeviriyordum!
O kadar seviyordum ki onu sonsuzum sanmışımki bi anda gitti...
Acaba,memnunmu şimdi,mutlumu şimdi o yalanların arkasında yeni biriyle olmaktan
Ben aslında sadece bir yalana tutulmuşum sadece yalan yalan...

Gitmeyi isterken bile yalanların arkasına saklanmayı seçti neden!
O kada aciz bir ruhun korkak kalbine mi sahipti..